عضو هييت علمي دانشگاه سوره

مجموعه دار و متخصص بافته هاي داری و غير داری

عضو هييت علمي دانشگاه شهيد مدرس

بنيانگذار رشته صنايع دستي در دانشگاه هنر- استاد پيشكسوت دانشگاه هنر

تابعیت: هندوستان

سال تولد: 1968

آقای آسیف شیخ در رشته طراحی داخلی.  تحصیل کرده است. حس عمیق وی برای زیبایی شناسی و علاقه مندی وافر ایشان برای درک چگونگی طراحی و تولید اشیا ی کاربردی باعث شد تا به تکنیک های مختلفی در صنعت نساجی سنتی از قبیل بافندگی، چاپ و رنگرزی، رنگ های طبیعی، ابزارها و دستگاه های مختلفی که برای ساخت و ارائه یک پارچه و لباس تمام شده استفاده می شود، دست پیدا کند. وی استودیوی خود را در سال 2002 تأسیس کرد و دوره های آموزشی تکنیک های رودوزی و گلدوزی از جمله زردوزی را برای گروهایی از هنرمندان و  صنعتگران برگزار میکند. او در سال‌های اخیر، در گلدوزی مینیاتوری تخصص یافته است که زیبایی آن با ذره بین قابل درک است. اکنون بیش از 26سال است که در حال کسب تجربه و آزمایش و کشف تکنیک های مرتبط با پارچه و گلدوزی است. ایشان در سال 2012 طراحی مجدد  قاب گلدوزی (کارچوب Karchob ) را انجام دادند که  موجب سهولت نصب پارچه روی قاب شده و در نتیجه موجب کسب  بهترین نتیجه در گلدوزی و صرفه جویی در زمان و انرژی شده  و نیز  با ساختار پارچه عجین است.

ایشان برای تولید لباس از  الیاف طبیعی استفاده می کنند. رنگ های طبیعی، تکنیک های سنتی بافندگی، گلدوزی دستی، دوخت سنتی تزیینات مانند سنگ های قیمتی، پولک و مهره، نخ های فلزی و سایر عناصر گرانبها آنها را تبدیل به یک اثر هنری می کند. در سال 2013 مجموعه ای از منسوجات با تکنیک های مختلف نساجی سنتی هند که زیر نظر ایشان توسط هنرمند/صنعتگران چیره دست تولید شده بود در دهلی نو به نمایش گذاشته شد.. این نمایشگاه متعاقبا به احمدآباد، کلکته، سانتافه- امریکا، لندن، نانتونگ- چین و بسیاری از شهرهای دیگر در سراسر جهان سفر کرد و زیبایی منسوجات هند را که بازرگانان بسیاری را از زمانهای قدیم و سراسر جهان به هند آورده بود، به نمایش گذاشت. همواره تلاش ایشان بر این بوده است که از آثار قدیمی کپی نشود،  بلکه شاهکارهایی با الهام از گذشته خلق شود. منسوجات تولید شده در کارگاه ایشان، تولیدات زیبای معاصر هستند و ثابت می کنند که زیبایی شناسی، کیفیت، تکنیک ها و  مهارت ها  پس از صنعتی شدن، رفع محدودیت ها و تولید در مقیاس بزرگ از بین نرفته است.

ایشان از بنیان گذاران بنیاد هنری CDS (انجمن طراحی صنایع دستی)، در سال 2016 هستند که سازمانی غیرانتفاعی، مستقر در احمدآباد است.  این بنیاد با هدف شروع جنبشی برای معرفی منسوجات زیبا و دست دوز هندی به صحنه جهانی، و شریک شدن فضا با بهترین برندهای پارچه و مد جهانی تاسیس شد. از زمان تاسیس بنیاد، اقدامات ابتکاری زیادی برای ارتباط با هنرمند/صنعتگران انجام شده است تا آنها را به تولید منسوجات نفیس ترغیب و تشویق کند. این اقدامات عبارتند از برگزاری کارگاه های آموزشی، جلسات گفتگو، برگزاری نمایشگاه ها و هماهنگی با طراحان لباس تا  خط مد پوشاکی را تولید کنند که در طی برگزاری شو مد لباس، هنرمند/صنعتگران در کنار طراحان حاضر شوند.

ایشان با اساتید صنایع دستی کار می کنند و آنها را کمک می کنند تا به درک معنای خلاقیت برسند. مشوق آنها در مسیر تولید هستند و همواره بر گسترش توانمندیها و افزایش مهارت ها و تکنیک ها تاکید ویژه دارند و هدف ایشان به جاگذاشتن میراثی برای آینده است.

آیتی تیاگی سینگ  بنیانگذار نهاد ملی  Craft Village می باشد، نهاد ملی عضو شورای جهانی صنایع دستی (بین المللی) و منطقه آسیا-اقیانوسیه. این سازمان برای آموزش و ترویج صنایع دستی تأسیس شده است. وی طراحی مد را در موسسه ملی فناوری مد (NIFT)  و طراحی داخلی را در مدرسه طراحی  KLC لندن خوانده است.

در طول فعالیت حرفه ای خود که بیش از سه دهه می گذرد، برای برندهایی مانند  Neiman Marcus، Pottery Barn، M&S، Walmart، Target، Hobby Lobby و Bombay Company طراحی کرده است.

ایشان همچنین نویسنده کتاب ” داستان های خوب  نقل نشده هندوستان” است که ماهیت هند را از طریق جلوه های فرهنگ، هنر و صنایع دستی آن به تصویر می کشد.

آیتی تیاگی سینگ با هدف افزایش تقاضا برای محصولات دست ساز و امکان ارتباط مستقیم بین صنعتگران و خریداران و حذف واسطه، هفته صنایع دستی هند را در سال 2018 برگزار کرد. هفته صنایع دستی هند، دومین رویداد بزرگ صنایع دستی جهان پس از هفته صنایع دستی لندن است.

بنیادCraft Village  علاوه بر مساعدت در ایجاد درآمد بهتر برای هنرمندان و صنعتگران،   برگزاری مراسم “جوایز بین‌المللی صنایع دستی” را در سال 2017 آغاز کرد تا از مشارکت افراد، سازمان‌ها، برندها و سایر ذینفعان شاغل در بخش صنایع دستی تقدیر کند. تاکنون، رویداد ” جوایز بین المللی صنایع دستی” بیش از هزار تقاضا از 60 کشور دریافت کرده است که از این تعداد تاکنون  68 برنده بر اساس نظر هیات کارشناسان برگزیده شده اند.

به دلیل کار و مشارکت خود در بخش صنایع دستی، موفق به دریافت نشان معتبر “Nari Shakti Puraskar” – بالاترین افتخار غیرنظامی برای زنان در هند از طرف رئیس جمهور هند در سال 2019،  و جایزه کسب و کار زنان کارآفرین-2019 و جایزه مد در سال های 2022و 2020 هند، شد.

سوابق تحصیلی

2015- 2010 : دکترای فلسفه؛ نامزد دریافت جایزه مک فالن، موسسه: دانشکده پارچه و طراحی، دانشگاه هریوت وات، اسکاتلند، انگلستان؛

1985-1988: لیسانس هنر، دانشگاه ملی سنگاپور، سنگاپور، گرایش: انسان شناسی/جامعه شناسی (شامل جامعه شناسی شهری و مدرنیزاسیون و تغییرات اجتماعی) و جغرافیا جزئی: فلسفه؛

درباره من

من در سال 2015 با مدرک دکترای فلسفه فارغ التحصیل شدم و پایان نامه من نامزد جایزه سالانه جایزه پژوهشی برجسته شد. تحقیقات من دیدگاه تولیدکنندگان صنایع دستی را در مورد آنچه که آنها به عنوان معتبر بودن محصولات دارای محدودیت فرهنگی خود تصور می کردند، اولویت بندی کرد. این موضوع برای شناسایی تهدیدهایی است که ممکن است یکپارچگی فرهنگی کار آنها را به خطر بیندازد.

روش شناسی که ایجاد کرده ام، دست اندرکاران، طراحان، حافظان فرهنگی، کارآفرینان فرهنگی، سیاست گذاران، افراد در بخش گردشگری و غیره را قادر می سازد تا تعادلی بین حفظ هویت فرهنگی جامعه با تمایل به نوآوری از خارج پیدا کنند. همچنین برای طیف وسیعی از محصولات فرهنگی ملموس و ناملموس اعم از معماری، غذا، رقص، موسیقی، پوشاک و غیره نیز قابل استفاده است.

اینجانب با توجه به سوابق آکادمیک، در انجام کارهای تحقیقاتی و ایجاد چهارچوب های بنیادی و منطقی مهارت لازم را داشته و با تخصص و تجربه خود در زمینه همگرایی ارتباط بین منابع فرهنگی و صنعت فرهنگی/ خلاق، روش های تحقیقاتی  برای مداخلات مبتنی بر شواهد  تنظیم کرده ام  تا  برنامه های استراتژیک منطقی برای آژانس های مختلف سازمان ملل در آسیا  ایجاد شود. همچنین صلاحیت تدوین پیشنهادات، مقالات، گزارش ها را دارم و توصیه هایی برای احیاء جوامع،  اعتمادسازی و دیپلماسی فرهنگی ارائه کرده ام.

در بسیاری از کارهایم، به طور خاص بر پایداری فرهنگی و ایجاد اعتماد تمرکز کرده ام، به ویژه در مورد اقلیت های قومی در چین و بنگلادش که از نظر اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی توسط گروه های مسلط به حاشیه رانده شده و در محرومیت قرار دارند.

من همچنین برنامه‌های آموزشی طراحی و توسعه محصول  فرهنگ بنیان  متعددی را برای طیف گسترده‌ای از هنرمندان/ صنعتگران روستایی کم سواد و بی‌سواد تا دانشجویان مقطع کارشناسی، طراحی، توسعه و ارائه کردم. اینجانب مهارت کافی را در تمام مراحل چرخه پروژه از آغاز، اجرا، عملیات، نظارت و ارزیابی پس از اتمام را دارم و همچنین مهارت کافی در مدیریت پروژه، بر اساس مدیریت نتیجه ‌محور برای ایجاد برنامه‌های کاری سالانه، یادداشت‌های مفهومی، شناسایی شاخص‌ها و اقدامات، برنامه‌ریزی و مدیریت بودجه و همچنین نظارت بر ا کارکنان با پیشینه‌های فرهنگی مختلف را دارم.

به لحاظ تجربیات جغرافیایی،  در مناطق  غرب آسیا (ایران)، جنوب آسیا (افغانستان، بنگلادش، بوتان، هند، نپال و پاکستان)، آسیای جنوب شرقی (کامبوج، اندونزی، لائوس، میانمار، سنگاپور، تایلند، ویتنام) و شمال شرق آسیا (چین، مغولستان، منطقه خودمختار تبت) فعالیت داشته ام.

برخی از سوابق علمی و اجرایی پورفسور کین کیم جوزف لو

آقای پورفسور کین کیم جوزف لو سوابق و فعالیتهای زیادی در حوزه مشاوره، عضویت در هیات داوران، برنامه ریزی، ارائه دهنده و …. داشته اند که برخی از آنها به قرار زیر است:

عضویت در هیئت مشاوران و ارزیابی

• شورای جهانی صنایع دستی، منطقه آسیا -اقیانوسیه، ( از سال 2017 تا کنون)؛
• برنامه ریزیبرای برنامه های آتی صنایع دستی برای جنوب شرقی و شرق آسیا، (2020-2018)؛
• شورای جهانی صنایع دستی، منطقه آسیا و اقیانوسیه، ( 2020 تا کنون)؛
• عضو هیات بررسی پاسداری از میراث ناملموس دربرابر تجاری سازی بیش از حد و جدا شدن از متن موضوع کنوانسیون 2003 یونسکو برای حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس، (از 2022 تا اکنون)؛
• برنامه دانش مواد در معرض خطر، موزه بریتانیا، (از 2021 تا کنون)؛مشاور، آکادمی سلطنتی نساجی بوتان RTA

– مشاور شورای جهانی صنایع دستی (بین المللی)

• مشاور مرکز اسمیتسونیان برای فرهنگ عامیانه و میراث فرهنگی؛

– مشاور، دفتر یونسکو کابل، افغانستان

مشاور، دفتر یونسکو اسلام اباد، پاکستان

به عنوان مشاور شورای جهانی صنایع دستی (بین المللی)

• تهیه چارچوبی جهت ایجاد انعطاف پذیری بیشتر برای بخش صنایع دستی به منظور کاهش در برابر بحران آینده؛
• پروژه: بررسی برنامه شهرهای جهانی صنایع دستیشورای جهانی صنایع دستی، شامل طراحی پرسشنامه ارزیابی تاثیر، تجزیه و تحلیل نتایج و ارائه مجموعه ای از توصیه ها برای پیشبرد برنامه؛
• ارائه دهنده: مرکز بین المللی اطلاعات و شبکه سازی میراث فرهنگی ناملموس در منطقه آسیا و اقیانوسیه: کنفرانس سازمان غیردولتی میراث ناملوس 2020 ، میراث فرهنگی ناملموس و تاب آوری در بحران: در عصر قبل از کروناو بعد از کرونا؛
• مقاله – ایجاد دنیای پس از کووید-19: ایجاد انعطاف پذیری بیشتر در بخش صنایع دستی از طریق تقویت پیوندها با سیستم فرهنگی جامعه؛
• تحقیق در مورد نشانگرهای اصالت منسوجات دستبافMosuoچین، بوتان و هریس توید (اسکاتلند) با شناسایی محدودیت‌های تغییرات قابل قبول فرهنگی در مواجهه با تبدیل صنایع دستی سنتی به سمت محصولات مدرن‌تر؛
• پرسشنامه و گزارش وضعیت شهرهای صنایع دستی،گزارش در مورد مدیریت و مدل های کسب و کار برای برنامه شهرهای صنایع دستی شورای جهانی صنایع دستی 2019-2020
• مطالعه آزمایشی در مورد بررسی مصرف محلی منسوجات در بوتان؛2019
• بررسی خط پایه صنعتگر و نقشه برداری فرهنگ مبتنی بر جامعه (بوتان 2011، اندونزی 2013، چین2011)؛
• بررسی صنعت نساجی میانمار؛
• مصرف محلی کالاها و خدمات فرهنگی (چین 2015، افغانستان 2019)؛
• مطالعه مقایسه هزینه تولید منسوجات دستباف لائوس و بوتان؛
• روش تحقیق ترکیبی برای استخراج دانش ضمنی فرهنگی ساخته شده از دیدگاه جامعه برای شناسایی نشانگرهای اصالت از طریق صدای صنعتگران جامعه محور؛
• بررسی پارادایم های مختلف توسعه برای توسعه صنعت فرهنگی و مفهوم سازی 2 مدل اصلی (تجاری و فرهنگی) برای توسعه بخش صنعت؛
• طراحی و ارائه آموزش های فنیظرفیت سازی؛
• نویسنده و مربی اصلی در فرمول‌بندی آموزش توسعه و طراحی محصول مبتنی بر فرهنگ، برنامه‌ریزی تولید صنایع دستی مبتنی بر جامعه و کارگاه‌های رفاهی؛
• برگزاری کارگاه های آموزشی مقدماتی برای مهر اصالت یونسکو/ شورای جهانی صنایع دستیبرای صنایع دستی و معیارهای کیفیت (بوتان 2004 – 2009، چین 2010 – 2018، مغولستان 2012 – 2013.؛
• تدوین و ارائه آموزش های فنی و طراحی محصول به اقلیت های قومی چینی در استان یوننان از طریق موسسه هنر یوننان؛
• پیش نویس چارچوب جامعی که توسعه صنایع دستی روستایی را به سایت های میراث جهانی یونسکو پیوند می دهد (ویتنام 2011)؛
• مدیریت و هماهنگی پروژه ها؛
• چارچوب و برنامه های کاری مفهومی و پیش نویس همکاری آژانس بین المللی سازمان ملل (بوتان 2008، چین 2012)؛
• تسهیل و ارزیابی کار مشاوران، مشاوران فنی، مربیان، کارآموزان و داوطلبان بین المللی و ملی؛
• مشارکت در جامعه و اقدامات اطلاع رسانی؛

– عضو هیات داوران مسابقات بین المللی صنایع دستی، مهر اصالت یونسکو، در منطقه شمال شرق  آسیا، جنوب شرق آسیا، جنوب آسیا و آسیای مرکزی 2004-2013 ، نمایشگاه دوسالانه بین المللی صنایع دستی معاصر 2014، مسابقه بین المللی طراحی نقوش خلاقانه چین 2014.

• ریاست و ارائه مقالات در کنفرانس های متعدد، آخرین آنها در مجمع جهانی صنایع دستی، دونگ یانگ، چین 2014.؛
• تجارب متعدد در آژانس ملل متحد؛

انتشارات

– لو جی (لو جوزف) و وانگچوک  (2022)؛ بافندگی از طریق نسل ها: مطالعه ای در مورد انتقال دانش و مهارت های بافندگی بوتان در سه نسل در چن LH، حفیظ الله ام، یان XF ویرایشگران، 2022 بین المللی سازی آموزش نساجی و مد: رشته ای امیدوارکننده از آسیای جنوب شرقی. اسپرینگر، سنگاپور؛

– ایجاد دنیای پس از کووید-19: ایجاد انعطاف پذیری بیشتر در بخش صنایع دستی از طریق تقویت روابط با سیستم فرهنگی جامعه آن؛ کنفرانس سازمان های مردم نهاد میراث فرهنگی ناملموس، نوامبر2020؛

–  نگاهی اجمالی به شیوه های متنوع صنایع دستی چین؛ گزارش آینده صنایع دستی شورای بریتانیا برای آسیا، 2019؛

– ارزیابی اقتصادی صنایع دستی آسیایی در آسیا، تالیف مشترک: الیس، اس. و لو، جی(جوزف لو)، در تحلیل اقتصادی فرهنگی صنایع دستی، ویرایش شده توسط میگنوسا، A. و کوتیپالی، پی. پالگریو مک میلان، 2019؛

– ایجاد جامعه خلاق بوتان: محرک برجسته برای صنایع فرهنگی بوتان؛ مجله دروک – دگرگونی اقتصاد بوتان؛ پاییز 2018؛

– میراث فرهنگی منسوجات دست‌بافت بوتان: چشم‌انداز جدید حفاظت از طریق توسعه صنعت فرهنگی؛ مجله دروک – بوتان و مدرنیته: پاسخ به تغییر. تابستان 2016؛

– گزارش پایه توسعه بخش صنعت فرهنگ بوتان در سال 2009، تالیف مشترک. وزارت فرهنگ و امور داخلی، دولت سلطنتی بوتان، تیمفو، بوتان؛