هشتمین دورۀ جشنوارۀ بین ­المللی صنایع دستی و هنرهای سنتی فجر (سرو سیمین 8) از چند جنبه دارای اهمیت فراوان بود و حساسیت زیادی برای آن وجود داشت.

اول آنکه دورۀ هفتم نخستین رویداد این جشنواره بود که به صورت بین­ المللی برپا می­شد و از این بابت بدیهی بود برخی مشکلات در روند امور دیده شود. لیکن دورۀ هشتم که از تجربۀ جشنوارۀ قبلی بهره­ مند بود، باید به نحو بهتری ارائه می­شد.

دوم آنکه عدد 8 یادآور هشتمین امام شیعیان، حضرت علی بن موسی­ الرضا بود که به عنوان تنها امام آرمیده در خاک ایران، برای ایرانیان بسیار مهم  هستند و ضروری بود به نحوی این ارتباط در جشنواره تجلی یابد که طراحی بخش ویژۀ «هنر در حرم» با همین نگاه انجام شد.

سوم آنکه بر اساس برخی پیشنهادها، اینگونه صلاح دیده شده که محل نمایشگاه جشنواره، از موزۀ ملی ایران به برج آزادی تهران منتقل شود و برای نخستین بار بود که در برج مذکور، جشنواره­ای با این ابعاد برگزار می­شد و همین امر مشکلاتی را برای برگزارکنندگان رقم می­زد.

چهارم آنکه با توجه به ضرورت زمان و اهمیت به نسل جوان، شعار این دوره «پیوند نسلی؛ پاسداشت هویت در پهنۀ جهانی» تعیین شد و بخشی ویژه برای کودک و نوجوان و جوان (دانش­ آموزان و دانشجویان) با عنوان «نشان فردا» طراحی گردید.

بخش­های دیگر مانند «رویش دوبارۀ سرو» با محوریت هنرمندان و صنعتگرانی که پیشۀ خانوادگی و والدین خود را ادامه داده­اند و «ترنج سیمین» با محوریت زنان کارآفرین در زمینۀ صنایع دستی که در جشنواره مسبوق به سابقه بودند نیز در این دوره ادامه یافتند و به عنوان یکی از بخش­های جنبی مورد استقبال قرار گرفتند.